ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΣΑΒΒΑΤΟ 24/9, ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ 6μμ)


ΟΧΙ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΟΙ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Στα Εξάρχεια, η δημοτική αρχή του Μπακογιάννη επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει τον λόφο του Στρέφη με τον πιο σκανδαλώδικο τρόπο: με την “ευγενική δωρεά” μιας μεγαλοεταιρείας real estate, με βεβαρυμένο παρελθόν, της PRODEA, η οποία αποσκοπεί να κερδοσκοπήσει με τις τιμές των ακινήτων, τις οποίες η “ανάπλαση” και ο εξευγενισμός θα τινάξει στον αέρα! Ενώ δεν έχουν ενδιαφερθεί δεκαετίες τώρα για την κατάσταση του λόφου, στον οποίο μια απλή χιονόπτωση τσακίζει τα αφρόντιστα δέντρα και μια αυγουστιάτικη μπόρα γεμίζει την περιοχή με βράχους και λασπουριές, θυμήθηκαν ξαφνικά ότι ο λόφος χρειάζεται “αναβάθμιση”! Εκτός των άλλων, η “αναβάθμισή” τους θα σημάνει μέχρι και τσιμέντωμα στην κορυφή του λόφου…
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει βάλει στο μάτι την μοναδική πλατεία της γειτονιάς, την οποία σχεδιάζει να διαλύσει για την δημιουργία ενός σταθμού μετρό, υποτίθεται για τις ανάγκες του κόσμου (η γειτονιά εξυπηρετείται πολλαπλώς από όλων των ειδών τα ΜΜΜ, ενώ υπάρχουν μια σειρά περιοχές της Αθήνας όπου η έλλειψη μετρό τσακίζει τους κατοίκους και πολλαπλασιάζει την χρήση των ρυπογόνων ΙΧ), στην πραγματικότητα όμως για να χτυπήσει τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της γειτονιάς και να συμβάλει στην γενικότερη τουριστικοποίηση της περιοχής. Η δημιουργία μάλιστα του σταθμού πρόκειται να σημάνει το ξήλωμα των 70 ώριμων δέντρων, για την περιβαλλοντική αντιστάθμιση των οποίων θα απαιτηθεί η φύτευση 800 νεαρών δενδρυλλίων στην περιοχή, κάτι που προφανώς δεν πρόκειται να συμβεί, όταν οι καρατομήσεις δέντρων και το τσιμέντωμα (μέχρι και στην Ακρόπολη) αποτελούν τον κανόνα στην πόλη έχοντας λάβει διαστάσεις πανδημίας.
Πρόκειται για ένα γενικότερο μοτίβο. Μια σειρά χώροι πρασίνου στην πόλη έχουν μπει στο στόχαστρο: Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Φιλοπάππου, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Δρακοπούλου, η περιοχή του Ελαιώνα (όπου εκδιώχνονται οι πρόσφυγες για να φτιαχτεί το φαραωνικό έργο του γηπέδου του ΠΑΟ), το Ελληνικό (όπου υπάρχουν 20-23.000 ώριμα δέντρα), και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό… Κοινό χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια να μπουν “επενδυτές” και να “αναβαθμιστούν” οι περιοχές προς όφελος της τουριστικής βιομηχανίας, του real estate και των διαφόρων μεγαλοεπιχειρηματιών, όλων αυτών που ορέγονται μια Αθήνα γεμάτη τουρίστες και καταναλωτές, αλλά άδεια από πραγματικούς κατοίκους, ζωντανές γειτονιές και αμφισβήτηση στους δρόμους. Το ότι στον βωμό του κέρδους θυσιάζονται δεκάδες, εκατοντάδες ή, σε μερικές περιπτώσεις (όπως πχ το Ελληνικό), και χιλιάδες δέντρα τους αφήνει αδιάφορους, την ίδια στιγμή που οι ευεργετικές ιδιότητες του αστικού πρασίνου είναι αδιαμφισβήτητες, συνολικά για την ποιότητα ζωής στην πόλη, αλλά και για την ίδια την αντιμετώπιση των πιο ακραίων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, όπως το γεγονός ότι κρατάει πιο χαμηλή τη θερμοκρασία ή ότι βελτιώνει το έδαφος, αποτρέποντας τις πλημμύρες!
Βρισκόμαστε στο σημείο όπου η κλιματική αλλαγή έχει βαρέσει κόκκινο, με καταστροφικές πυρκαγιές, θανατηφόρες πλημμύρες, εξαντλητικούς καύσωνες και παγωμένους χειμώνες να χτυπούν με ολοένα και αυξανόμενη ένταση τα μεγάλα αστικά κέντρα, από την Αθήνα μέχρι το Πακιστάν, δημιουργώντας ένα εφιαλτικό παρόν και προδιαγράφοντας ένα ακόμα πιο δυσοίωνο μέλλον! Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση όχι μόνο σφυρίζει κλέφτικα, αλλά αντίθετα ρίχνει λάδι στην φωτιά της κλιματικής αλλαγής με τις καταστροφικές επιλογές της! Το καλοκαίρι που μας πέρασε οι φωτιές κατάκαψαν την μισή Ελλάδα, από κατοικημένες περιοχές όπως την Πεντέλη μέχρι εθνικούς δρυμούς όπως την Βάλια Κάλντα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, μόνο στην μέση της “σεζόν”, οι καμένες εκτάσεις αυξήθηκαν φέτος κατά 50%! Η απάντηση της κυβέρνησης; Προσλήψεις, όχι πυροσβεστών, αλλά μπάτσων και ΜΑΤατζήδων, για να ξυλοκοπούν τους κατοίκους, τους πρόσφυγες, όσους συγκρούονται με τα σχέδιά τους, από τα Εξάρχεια μέχρι τον Ελαιώνα.
Να σώσουμε το φυσικό περιβάλλον από τα αρπαχτικά, κυβέρνηση και επενδυτές!
Όλοι μαζί, κάτοικοι, τοπικά εργατικά σωματεία, σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονέων, περιβαλλοντικές κινήσεις, μπορούμε και θα βάλουμε φρένο στα σχέδιά τους, με μαζικές κινητοποιήσεις και απεργιακή δράση! Οι εργαζόμενοι στο Μετρό και οι οικοδόμοι στο εργοτάξιο, με τα σωματεία τους, χρειάζεται να παλέψουν μαζί με τις επιτροπές κατοίκων. Κανένα δέντρο κομμένο, αύξηση του αστικού πρασίνου! Λεφτά για τις ανάγκες μας, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, προσλήψεις τώρα στις υπηρεσίες Πράσινου, δασοπροστασία, πυρόσβεση. Κατάργηση των νόμων Χατζηδάκη, να γυρίσουν ξανά στο δημόσιο με εργατικό έλεγχο η ΔΕΗ και όλη η ενέργεια, οι συγκοινωνίες και οι μεταφορές.

ΝΕΡΟ – ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ, ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΑΚΡΙΒΟ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Η αδιάλειπτη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες ύδρευσης- αποχέτευσης είναι ζωτικό, θεμελιώδες ανθρώπινο και κοινωνικό δικαίωμα. Oι υπηρεσίες ύδρευσης – αποχέτευσης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ιδιωτικοποιούνται ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα. Όπου παραδόθηκαν στον ιδιωτικό τομέα οι συνέπειες ήταν τραγικές: πολλαπλασιασμός της τιμής του νερού (Αγγλία της Θάτσερ, Παρίσι, Βερολίνο), και ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας. Στην περίπτωση της Νότιας Αφρικής οδήγησε ακόμα και στην εμφάνιση επιδημίας χολέρας! Μετά από αυτές τις οδυνηρές εμπειρίες οι κυβερνήσεις στη Δυτική Ευρώπη αναγκάστηκαν να επαναφέρουν στο δημόσιο τις υπηρεσίες ύδρευσης-αποχέτευσης όπου είχαν ιδιωτικοποιηθεί.

Σε περιοχές της Ελλάδας εκτός ΕΥΔΑΠ–ΕΥΑΘ, προσπάθειες ιδιωτικοποίησης πηγών και ποταμών έχουν οδηγήσει πολλά χωριά και κωμοπόλεις σε απόγνωση, με σοβαρές συνέπειες στην πρωτογενή παραγωγή και βέβαια στα νοικοκυριά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ωθεί σε ιδιωτικοποιήσεις, εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές κοινωνικών αγαθών , στην Οδηγία 2014/23/ΕΕ περί ανάθεσης συμβάσεων παραχώρησης ορίζει ότι «το ύδωρ δεν είναι εμπορικό προϊόν , αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται». Στη χώρα μας το πρώτο βήμα για την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στην ΕΥΔΑΠ έγινε το 1999 με τη διάσπαση της ΕΥΔΑΠ σε: (α) ΕΥΔΑΠ Παγίων (100% στο δημόσιο ως ΝΠΔΔ που περιλαμβάνει φράγματα, ταμιευτήρες, εξωτερικά υδραγωγεία και αντλιοστάσια,) και σε (β) ΕΥΔΑΠ ΑΕ (διυλιστήρια νερού και κατανάλωση) η οποία μπήκε στο χρηματιστήριο Αθηνών το 2000 μετο 60% των μετοχών να ανήκει στο ελληνικό δημόσιο. Τα χρόνια των μνημονίων η επίθεση στο δημόσιο χαρακτήρα της ύδρευσης κορυφώθηκε ως εξής:
2011: Στα πλαίσια του 1ου μνημονίου οι μετοχές της ΕΥΔΑΠ ΑΕ και της ΕΥΑΘ (Επιχείρηση Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσ/νίκης) μεταβιβάστηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου).
2014: Κάτω από την πίεση του κινήματος (πρωτοβουλία για δημοψήφισμα για το νερό στη Θεσσαλονίκη) και μετά από προσφυγή πολιτών το ΣτΕ (απόφαση της Ολομέλειας 1906/2014 ) ακύρωσε τη μεταβίβαση των μετοχών της ΕΥΔΑΠ στο ΤΑΙΠΕΔ ως αντίθετη στο Σύνταγμα της Χώρας
2016: Στα πλαίσια του 3ου μνημονίου οι μετοχές της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ με το ν.4389/2016 μεταβιβάζονται στο «Υπερταμείο» (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε).
2022: Προστίθεται ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα βημάτων ιδιωτικοποίησης που είναι ο διαγωνισμός για την παράδοση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) σε ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα) ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη. Το ΕΥΣ είναι η καρδιά της ΕΥΔΑΠ, περιλαμβάνει το σύνολο των υδάτινων πόρων, των υποδομών και εγκαταστάσεων που υδρεύουν το λεκανοπέδιο της Αττικής, αλλά και αγροτικές εκτάσεις του κάμπου της Βοιωτίας. Η εν λόγω σύμβαση αποτελεί τομή ακόμα για τις μέχρι τώρα πρακτικές ιδιωτικοποιήσεων, γιατί είναι ιδιωτικοποίηση υδάτινων αποθεμάτων και παρόμοιες πρακτικές έχουν εφαρμοστεί μόνο στην ακραία νεοφιλελεύθερη Χιλή του Πινοσέτ.
Οι κινητοποιήσεις εργαζόμενων στις υπηρεσίες ύδρευσης και πολιτών, σε συνδυασμό με νέα προσφυγή στο ΣτΕ, είχαν σαν αποτέλεσμα δυο ιστορικές και σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις της Ολομέλειας, του ΣτΕ (190/2022 για την ΕΥΔΑΠ και 191/2022 για την ΕΥΑΘ) με τις οποίες κρίθηκε για δεύτερη φορά ως αντίθετη στο Σύνταγμα της Χώρας η ένταξη των δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης και στο Υπερταμείο με το ξεκάθαρο σκεπτικό ότι το Υπερταμείο αποτελεί αμιγώς κερδοσκοπικό ιδιωτικό φορέα.
Η κυβέρνηση όχι μόνον δεν συμμορφώθηκε στην απόφαση του ΣτΕ να επιστρέψει τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο ελληνικό δημόσιο αλλά μετά από μια 5μηνη κωλυσιεργία επέβαλε την ψήφιση από τη Βουλή, μέσα στο καλοκαίρι, μιας επαίσχυντης νομοθετικής ρύθμισης (άρθρα 114 και 115 του αντιπεριβαλλοντικού ν.4964/2022). Με βάση αυτή τη ρύθμιση, σε ευθεία αντίθεση με όσα έκρινε η Δικαιοσύνη, το Υπερταμείο παραμένει ο πλειοψηφών μέτοχος των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ.
Είναι χαρακτηριστικό το δημόσιο σχόλιο της τ. αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κας Καραμανώφ: «Αμφιβάλλω αν στη συνταγματική ιστορία της χώρας έχει ποτέ λάβει χώρα μια τόσο κατάφωρη και προκλητική παραβίαση του δεδικασμένου και της αρχής της διάκρισης των εξουσιών».
Η μάχη για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σημείο:
- Αναμένεται έκδοση απόφασης επί της προσφυγής πολιτών και εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ για την ακύρωση της παράδοσης του ΕΥΣ σε ΣΔΙΤ.
- Αναμένεται εκδίκαση προσφυγής για τη μη συμμόρφωση της κυβέρνησης στις αποφάσεις του ΣτΕ
- Καθημερινά κόβεται το νερό σε συμπολίτες μας που αδυνατούν να πληρώσουν ενώ την ίδια ώρα η Διοίκηση της ΕΥΔΑΠ μοιράζει μπόνους στον εαυτό της για τις διακοπές νερού!
- Ετοιμάζεται πάρτι μοιρασιάς αστρονομικών κερδών στους ιδιώτες μετόχους της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, στερώντας πόρους από την εφαρμογή τιμολογιακής πολιτικής με κοινωνικά κριτήρια και από τις αναγκαίες επενδύσεις εκσυγχρονισμού του δικτύου.
Καλούμε φορείς, συλλογικότητες, την τοπική αυτοδιοίκηση, κόμματα, πολιτικές οργανώσεις, πολίτες που στήριξαν τον αγώνα για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης του νερού σε εγρήγορση και συντονισμό των δράσεων μας μέχρι την τελική νίκη!


#protovoulia_dimosio_nero

ΟΧΙ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ - ΟΙ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ




Στα Εξάρχεια, η δημοτική αρχή του Μπακογιάννη επιχειρεί να ιδιωτικοποιήσει τον λόφο του Στρέφη με τον πιο σκανδαλώδικο τρόπο: με την “ευγενική δωρεά” μιας μεγαλοεταιρείας real estate, με βεβαρυμένο παρελθόν, της PRODEA, η οποία αποσκοπεί να κερδοσκοπήσει με τις τιμές των ακινήτων, τις οποίες η “ανάπλαση” και ο εξευγενισμός θα τινάξει στον αέρα! Ενώ δεν έχουν ενδιαφερθεί δεκαετίες τώρα για την κατάσταση του λόφου, στον οποίο μια απλή χιονόπτωση τσακίζει τα αφρόντιστα δέντρα και μια αυγουστιάτικη μπόρα γεμίζει την περιοχή με βράχους και λασπουριές, θυμήθηκαν ξαφνικά ότι ο λόφος χρειάζεται “αναβάθμιση”! Εκτός των άλλων, η “αναβάθμισή” τους θα σημάνει μέχρι και τσιμέντωμα στην κορυφή του λόφου…

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει βάλει στο μάτι την μοναδική πλατεία της γειτονιάς, την οποία σχεδιάζει να διαλύσει για την δημιουργία ενός σταθμού μετρό, υποτίθεται για τις ανάγκες του κόσμου (η γειτονιά εξυπηρετείται πολλαπλώς από όλων των ειδών τα ΜΜΜ, ενώ υπάρχουν μια σειρά περιοχές της Αθήνας όπου η έλλειψη μετρό τσακίζει τους κατοίκους και πολλαπλασιάζει την χρήση των ρυπογόνων ΙΧ), στην πραγματικότητα όμως για να χτυπήσει τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα της γειτονιάς και να συμβάλει στην γενικότερη τουριστικοποίηση της περιοχής. Η δημιουργία μάλιστα του σταθμού πρόκειται να σημάνει το ξήλωμα των 70 ώριμων δέντρων, για την περιβαλλοντική αντιστάθμιση των οποίων θα απαιτηθεί η φύτευση 800 νεαρών δενδρυλλίων στην περιοχή, κάτι που προφανώς δεν πρόκειται να συμβεί, όταν οι καρατομήσεις δέντρων και το τσιμέντωμα (μέχρι και στην Ακρόπολη) αποτελούν τον κανόνα στην πόλη έχοντας λάβει διαστάσεις πανδημίας.
Πρόκειται για ένα γενικότερο μοτίβο. Μια σειρά χώροι πρασίνου στην πόλη έχουν μπει στο στόχαστρο: Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Φιλοπάππου, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Δρακοπούλου, η περιοχή του Ελαιώνα (όπου εκδιώχνονται οι πρόσφυγες για να φτιαχτεί το φαραωνικό έργο του γηπέδου του ΠΑΟ), το Ελληνικό (όπου υπάρχουν 20-23.000 ώριμα δέντρα), και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό… Κοινό χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια να μπουν “επενδυτές” και να “αναβαθμιστούν” οι περιοχές προς όφελος της τουριστικής βιομηχανίας, του real estate και των διαφόρων μεγαλοεπιχειρηματιών, όλων αυτών που ορέγονται μια Αθήνα γεμάτη τουρίστες και καταναλωτές, αλλά άδεια από πραγματικούς κατοίκους, ζωντανές γειτονιές και αμφισβήτηση στους δρόμους. Το ότι στον βωμό του κέρδους θυσιάζονται δεκάδες, εκατοντάδες ή, σε μερικές περιπτώσεις (όπως πχ το Ελληνικό), και χιλιάδες δέντρα τους αφήνει αδιάφορους, την ίδια στιγμή που οι ευεργετικές ιδιότητες του αστικού πρασίνου είναι αδιαμφισβήτητες, συνολικά για την ποιότητα ζωής στην πόλη, αλλά και για την ίδια την αντιμετώπιση των πιο ακραίων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, όπως το γεγονός ότι κρατάει πιο χαμηλή τη θερμοκρασία ή ότι βελτιώνει το έδαφος, αποτρέποντας τις πλημμύρες!
Βρισκόμαστε στο σημείο όπου η κλιματική αλλαγή έχει βαρέσει κόκκινο, με καταστροφικές πυρκαγιές, θανατηφόρες πλημμύρες, εξαντλητικούς καύσωνες και παγωμένους χειμώνες να χτυπούν με ολοένα και αυξανόμενη ένταση τα μεγάλα αστικά κέντρα, από την Αθήνα μέχρι το Πακιστάν, δημιουργώντας ένα εφιαλτικό παρόν και προδιαγράφοντας ένα ακόμα πιο δυσοίωνο μέλλον! Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, η κυβέρνηση όχι μόνο σφυρίζει κλέφτικα, αλλά αντίθετα ρίχνει λάδι στην φωτιά της κλιματικής αλλαγής με τις καταστροφικές επιλογές της! Το καλοκαίρι που μας πέρασε οι φωτιές κατάκαψαν την μισή Ελλάδα, από κατοικημένες περιοχές όπως την Πεντέλη μέχρι εθνικούς δρυμούς όπως την Βάλια Κάλντα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, μόνο στην μέση της “σεζόν”, οι καμένες εκτάσεις αυξήθηκαν φέτος κατά 50%! Η απάντηση της κυβέρνησης; Προσλήψεις, όχι πυροσβεστών, αλλά μπάτσων και ΜΑΤατζήδων, για να ξυλοκοπούν τους κατοίκους, τους πρόσφυγες, όσους συγκρούονται με τα σχέδιά τους, από τα Εξάρχεια μέχρι τον Ελαιώνα.
Να σώσουμε το φυσικό περιβάλλον από τα αρπαχτικά, κυβέρνηση και επενδυτές.
Όλοι μαζί, κάτοικοι, τοπικά εργατικά σωματεία, σύλλογοι εκπαιδευτικών και γονέων, περιβαλλοντικές κινήσεις, μπορούμε και θα βάλουμε φρένο στα σχέδιά τους, με μαζικές κινητοποιήσεις και απεργιακή δράση! Οι εργαζόμενοι στο Μετρό και οι οικοδόμοι στο εργοτάξιο, με τα σωματεία τους, χρειάζεται να παλέψουν μαζί με τις επιτροπές κατοίκων. Κανένα δέντρο κομμένο, αύξηση του αστικού πρασίνου! Λεφτά για τις ανάγκες μας, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, προσλήψεις τώρα στις υπηρεσίες Πράσινου, δασοπροστασία, πυρόσβεση. Κατάργηση των νόμων Χατζηδάκη, να γυρίσουν ξανά στο δημόσιο με εργατικό έλεγχο η ΔΕΗ και όλη η ενέργεια, οι συγκοινωνίες και οι μεταφορές.